zondag 26 juli 2009

Aan Wolken - juli '08

Wolken ,

Keek net een half uur naar je

Exponentieel explodeerde je
Expliceerde je me hoe abstractie is
Irreëel compositorisch juist veranderde je
elke seconde
als een sonde naar bestemming verzonden
dankzij haar ben je contrast in mijn bronskleurige zonnebril
Wind draagt je, verdraagt je schoonheid, gracieuze volumineusheid
boetseert je gelaagd en onvoorspelbaar
zonder vraag
Alsof je bijna notie had van mijn blik vertoonde je me
een ogenblik je zwakte en je vlakte
Toch blijf je onaantastbaar en te midden van blauw
als dauw
even gauw
weer
wolken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten