donderdag 27 augustus 2009

Subordinatie aan de bas.

Diepe bassen doen het water,
in de diepe kanaaltjes van mijn zenuwstelsel,
kringelen.
Golvend doorheen nerven van mijn lichaam verspreid zich een ongeziene noodzakelijkheid.
Inwendig daverende bloedlichaampjes zetten,

pompend als de bas ,
zich verder in beweging.
Onbedwingbaar traag buig ik het hoofd,

alsof knikkend,
instemmend,
vervolgend
een snelle néé maar in slow motion versneld
tot
daar de onvermijdelijke locomotief me dwingt tot poriestoom spuwen
en daar danst
hij
die
danst .

maandag 24 augustus 2009

2006

Eer de dageraad draagt de nacht haar blauwe mantel...

voor Jowan... daarom.

Wanneer er op je neus een druppel valt en de tranen drogen dan pas denk ik aan goden.
degenlijke degens waren groots in waarde,
maar tegenwoordig zijn woorden zo zonder waarde
en gaan we zonder plichtsbesef en verdragen naar daar waar we denken dat er plagen jagen…Waarom is gelijk aan daarom en de ‘d’ maakt hier het verschil,
maar daar,
‘daar’ zijn geen
woorden voor…
stilte draagt de pijn
de
woorden voor…

zaterdag 15 augustus 2009

Iconische Plooien

Onder je voetzolen een natuurstenen bodem
grondplannen uitgetekend met gulden sneden in stenen


Architectonische inzichten van aartsvaderlijke gezichten
verdragen verzekerden poorten onder kanten frontons en versierde friezen

Het doorheen roosvensters en kleine steunberenkanteeltjes licht
gepenetreerd op mijn netvlies
geprojecteerd
gesilhoueteerd tot gotische patronen
met antieke grondvesten
gefundeerd

Gedrapeerd
gegolfde idealen
parallelle plooien verwijzend naar goud op roden
wit gestreken gewaden als marmeren pilaren reikend naar ijler licht

.

Heel het geheel wordt een heelheid

Heel het geheel wordt een heelheid


Als of

Alsof

1+1+…+1=1

Cellofaantjes voor de zon

Transparanten als wateroppervlak


Geloof in zonnebrillen


Blind zijn vóór de schittering

Alles wordt één licht

alles witgeverfd tot een monotoon geheel

schaduw verdrongen

Rococo vertrekken

Duisternis gevuld

Heelal gecentreerd

Hemellichaam belichaamd

Negatief van een ster

Gespiegelde zonnegloed

Elektronische schok in je oog

Bellefontaine 's winternachts

Gevoelig kouder in dit deel van de kamer…
Stoofkes nabij de pokertafel en drank … slechte drank … vertaald naar urine gekleurde glazen ronde vormen ?!?!?!?

Getekend en met videofilm geregistreerd onder begeleiding van een IPod jazzpiano
Van op afstand een vervreemdend luisterspel




Jasper: “dá is hoe da ze het in ’t doen in casino’s !”
Karen: “ja , ma we zijn ier wel ni in ’t casino, hé...”

Frank: "das toch soms is goe da er vrouwen in ’t spel mee doen … “

Karen: "Hihihihihihi…."
Frank: "American secrets."
Jasper: "Toont u kaarten maar nekeer ! "

Frank: "risicobeleggen! da maakt deel uit van het spel hé !"
Jasper : "It’s all part of the game …"

Kris : "da’s omdat ge die banaan zo schoon hebt opgegeten."

Verdrongen gevlochten armen

Sierlijke lompheid
met gratie in droge zachtheid
Savanne grassen en trage gemoederen

Verdrongen gevlochten armen
Gedroogde verwrongen stammen
Omarmt verdriet in troebele fonteinen

Hoog opwaaiend en loeiend
Gloeiend...
Traag gevallen tranen
Over botten ter aarde
Wanneer zout schaars en kostbaar in woestijnen is...


____________________________________________________________________



Balanceren, op elegante wijze tijd beleven
Bewust van de schoonheid van, momenten
maken tot monumenten, waar tijd even,
helemaal de jouwe, uitdeint.

Zweefvliegeren op licht!




____________________________________________________________________



Waar zachte glooiing een vorm omlijnt
Waar scherper het reliëf omschrijft
Daar glijdt een schaduw omheen
Soms hemelsblauw
Soms polijst het de vorm


Maakt het daar de verandering tot schoonheidsideaal

De kikkervogel

Wolken,
ik kijk op naar jou.
Als was ik
Kikker in een jou
Weerspiegelende waterpoel,

dromend om
Vogel te zijn ,
neerkijkend vanuit jou
Onmetelijk blauw.
Perspectievelijk evenwijdig
als was ik
tegelijkertijd
wakend kwakend starend vliegarend
als creatuur uit tijden der bestiara
vervlogen...

zaterdag 8 augustus 2009

eiderzacht vannacht

Ik wil graag je poëet zijn
in je oor fluisteren
met de zijkant van men hand
van je wang ,
langs je hals
naar je borstkas strelen,

Je oor net niet raken
dat doen mijn woorden wel.

Hevig druppelend,
maar niet nat
bewegen mijn vingers op je schouder
en rollen dan
langs je zij
over je biceps
tot in je elleboogholte.

Jij voelt de kleinste blonde haartjes ovatief in je nekvel applaudisseren
op de rilling van mijn fluistering.

“Donsdekenzacht verkracht, volledig gehoorzaam en in mijn macht.”

woensdag 5 augustus 2009

EEN LEGKIP WIL IK ZIJN

Ik werd pudding
Hij een lepel

Mijn metafoor voor de in een kooi omsloten gebeurtenis
Een legkip in het hoofd .

Omschaalt zijn
Een ei op schaal

Pudding vanbinnen .
Dingen verdringen .
Lepel me op opdat ik verdwijn,
Ledig mij en niet de wijn .

Zedig zijn zij die liggen
En die staan en dan gaan

Stil staan en niet wachten,
Maar gewoon stil,
Staren naar
Zedige mensen .

Coulis van geplukte vruchten als topping,
Verwensen .

Als de legkip lepels legt, lust ze dan pudding ?

Chronorem

Dagen lijken enkel te lengen
Tussenperiodes als tijdscapsules
Uren vliegen
Dagen rijden, racen als in films
Jou bereiken is als tijdreizen
Machines daarvoor zijn nog sciencefiction
Toch is er directe verbinding
Maar slechte contactdraden
Alsook de tijdzones de zonnewijzer soms voor zijn
Draait mijn kompas niet wijzerzin
Tegendraadse stroomopwekking
Tegen de stroom in willen zwemmen in kunstmatige wild waterrivieren
Ter plaatse trappen maar niet stijgen.
SF.w