Heremiet*
Je draait je om en ziet plots niet meer waar je vandaan
kwam. Je ziet enkel nog waar je heen liep, alsof je door een grote reflecterende
wand bent gelopen.
Je staat stil, hier en nu wordt je doel. Je voetsporen lopen wat door elkander, je weet plots niet meer waarheen je ging en waarom die duin aan
de einder die je dacht dat achter je lag, zou kunnen vervangen wat je achter je liet.
Je ging, maar nu draait het enkel nog om gaan. Waarheen gaan… weggeraken uit een doolhof zonder muren.
Je telt je stappen tot 1000 passen richting de zon tot dat jou eigen
voetsporen in het zand jou kruisen.
Je eigen schaduw wordt je richtingaanwijzer, maar wanneer
ook die loodrecht vanuit de zon met je voetzolen samenvalt doet het je kantelen
en knielen.
Zittend op je hurken, graaf je je handen in de twee kraters
die je knieƫn in het zachte zand achterlieten. Je handen voelen nu koel aan en
graven het hete zand weg tot een kuil. Deze kuil wordt een gat. Een gat in de
aarde als een hol van een pelgrim. Vanuit je hol zie je geen onrustwekkende
horizon meer. Stil schuiven de eerste avondsterren over je kraterrand.
Er zit woestijnzand onder je vingernagels en je proeft de
zee wanneer je met de rug van je hand je mond afveegt en een zachte wind als in
een schelp maakt haar hoorbaar rondom je.
Je wacht tot de maan opkomt en voort snelt naar haar hoogste
punt, tot wanneer je ijlend en nat van het zweet dacht dat jij het was die met
je maankoorts in een plas kwam te zitten, maar zoals haar magische
aantrekkingskracht het grondwater omhoog zuigen kan, lik jij het zand op.
* Is een kluizenaar die zich terugtrekt in de woestijn als een heremiet in haar schelp, het woord heremiet komt uit het Grieks en betekent woestijn,.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten