maandag 16 augustus 2010

Safari

We dreven door de stad...
rondom ons witte bootje dansen de meeuwen op de lichtjes kolkende grachten
"ze lachen" zei ze me
"meeuwen zijn heel gemene vogels" zei ik tegen mezelf
ze keek op van haar verdwaalde blik en met haar hoofd schuddend dacht ze

woordenloos over hoe ze bewogen en de vleugels de lucht naar het water toe duwend en golven makend en de wolken doen kolken en
kijk
ze bewogen naar hoe ze dacht dat ze bewogen
magisch synchroon
en ze vlogen over haar heen naar boven, over de hoofden aan wal tot over trapgevels
tot nog hoger ze maar een puntje meer waren , zoals het zwarte puntje op hun snavel

zij werd ook voor hen een detail

er valt lichte motregen
ze opende haar paraplu en de lucht werd zwart
een zwart rondje op een witte snavel op het water

Eerder :

een platgereden meeuw naast een pakje friet op een parkingplaats
werd aasgierig door een soortgenoot verorberd als wansmakelijk middagmaal

Later :

we dreven verder tussen de meeuwen
alsof op safari
meeuwen werden plots de leeuwen
en ze lachen , zei ze ,
en ze doen kunstjes in de lucht

Geen opmerkingen:

Een reactie posten